Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

Ο Μάξιμος για τα "stage"

Εάν στην ηγεσία της ΝΔ επέτρεπαν οι ανίκανοι να περάσουν οι παρατηρήσεις και οι απόψεις των βουλευτών της, σίγουρα ούτε πρόωρες εκλογές θα είχαμε, αλλά ούτε θα είχε φτάσει η χώρα σε αυτή την τραγική κατάντια. Και δυστυχώς λίγοι βουλευτές άντεξαν για να εκφράζουν αιρετικό λόγο. Ένας από αυτούς ήταν και είναι ο συνάδελφος και βουλευτής Λάρισας Μάξιμος Χαρακόπουλος, του οποίου η χθεσινή παρέμβαση για τα "stage", δεν είναι στείρα αντιπολιτευτική, αλλά εποικοδομητική και οπωσδήποτε θα εκφραζόταν και αν κυβερνούσαν ακόμη εκείνοι οι "απίθανοι" της ΝΔ.
«Η διατυπωθείσα πρόθεση της κυβέρνησης να στερήσει από τους εργαζόμενους στα προγράμματα stage τη δυνατότητα μοριοδότησής τους για τους διαγωνισμούς προσλήψεων του δημοσίου είναι ενδεικτική της ρεβανσιστικής αντίληψης τους ΠΑΣΟΚ, που θυμήθηκε πολύ γρήγορα τον παλιό γνώριμο εαυτό του, με τις διώξεις και τους διαχωρισμούς σε ημετέρους και αντιπάλους στη δημόσια διοίκηση» τονίζει σε δήλωσή του ο Μάξιμος Χαρακόπουλος και υπενθυμίζει ότι «το 2004 η Νέα Δημοκρατία μονιμοποίησε 33 χιλιάδες συμβασιούχους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, γνωρίζοντας ότι αυτοί κατέστησαν συμβασιούχοι επί των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Έδωσε, όμως λύση σε ένα οξύ κοινωνικό πρόβλημα που ταλαιπωρούσε χιλιάδες εργαζόμενους».
Σημειώνει ακόμη ότι «από τις 20 Ιουλίου του 2009 είχα τονίσει την ανάγκη να μπει τέλος στις “γκρίζες ζώνες” εργασίας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τους ΟΤΑ με κατάργηση του καθεστώτος των συμβασιούχων και των εργαζόμενων στα προγράμματα stage, έτσι ώστε όλες οι προσλήψεις στο δημόσιο τομέα να γίνονται μέσω του αδιάβλητου συστήματος του ΑΣΕΠ. Ωστόσο, πίστευα και πιστεύω ότι δεν μπορεί να πετάξουμε ως στημένες λεμονόκουπες τους συμβασιούχους και τους εργαζόμενους στα προγράμματα stage, σαν η πολιτεία να μην έχει καμία ηθική υποχρέωση απέναντί τους. Και τούτο όχι μόνο γιατί η πλειοψηφία αυτών εκτελεί πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ουσιαστικά βγάζοντας τη λάντζα του δημοσίου με ανανεωνόμενες συμβάσεις, αλλά και γιατί δημιουργείται ζήτημα ηθικής τάξης όταν το ίδιο πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται διαφορετικά από το ίδιο μάλιστα κυβερνών κόμμα το 1999 και το 2009. Το ερώτημα είναι εύλογο: Γιατί το ΠΑΣΟΚ μονιμοποίησε εργαζόμενους στα stage με μόλις 18 μήνες προϋπηρεσία το 1999 και αρνείται τη μοριοδότηση σε εργαζόμενους με πολλαπλάσια προϋπηρεσία το 2009; Δικαίως, οι εργαζόμενοι στα προγράμματα αυτά -και μάλιστα χωρίς ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα- δεν ανέμεναν την ίδια αντιμετώπιση με τους συναδέλφους τους του 1999; Γι’ αυτό άλλωστε δέχονταν να παραμείνουν, ουσιαστικά υπαμειβόμενοι για την εργασία που προσφέρουν. Διότι ευελπιστούσαν ότι η πολιτεία, όπως έπραξε στο παρελθόν θα τους αποκαταστήσει».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου