Πριν ο άνθρωπος «ανακαλύψει» τις τράπεζες, πας ο οποίος δάνειζε με τόκο, αποκαλούνταν τοκογλύφος. Ιδρύθηκαν οι τράπεζες, οι τοκογλύφοι φόρεσαν «παπιγιόν» και αποκλήθηκαν τραπεζίτες.
Να όμως που μερικοί «ξύπνιοι» θέλησαν να λειτουργήσουν «εκτός γραμμής» και να προσφέρουν δάνεια με μεγαλύτερο τόκο από τις τράπεζες, λόγω των ρίσκων, διαιωνίζοντας έτσι το «επάγγελμα» του τοκογλύφου.
Τα χρόνια πέρασαν, οι τραπεζίτες έκαναν τη δουλειά τους και οι τοκογλύφοι την δική τους. Οι μεν νόμοι – ακόμη και με τα πανωτόκια τους, ενώ οι δε τοκογλύφοι παράνομοι!
Ώσπου φθάσαμε στο σήμερα, που το τραπεζικό σύστημα έκανε flash back στη λιθίνη εποχή και ξαφνικά οι τοκογλύφοι έφτασαν στο σημείο να επιτελούν κοινωνικό... έργο! Όταν του άλλου, του βγάζει η τράπεζα το σπίτι στο «σφυρί» για χρέος χιλίων ευρώ – τότε πόσο περισσότερο «αγιογδύτες» είναι οι τοκογλύφοι;
Επειδή λοιπόν το κράτος δεν είναι τόσο ανάλγητο, τον τελευταίο καιρό άρχισε να δείχνει τόση ανοχή στην τοκογλυφία. Με την ανάγνωση του ένθετου feuil volant, γίνεται αντιληπτό για το πώς αντιμετωπίζεται στη χώρα μας η οικονομία, η κοινωνική πολιτική και κυρίως πόσο ανυπεράσπιστος είναι ο πολίτης. Ή μάλλον ο καταναλωτής, διότι η έννοια «πολίτης» είναι για άλλες κοινωνίες, πιό υπεύθυνες. Εκεί όπου δεν υπάρχουν «πρώτοι» και «τελευταίοι» πολίτες και ο κάτοικος του κράτους έχει ουσιαστικά δικαιώματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου